Την Κυριακή 10 Μαΐου στις 11:00 πμ

Την Κυριακή 10 Μαΐου στις 11:00

βάλτε  «το παλιό σας πουκάμισο» και ελάτε στον ανοιξιάτικο καταπράσινο κήπο μας να σας ξυπνήσουμε

με μουσική, μυρωδιές και χρώματα.

Τα παιδιά και οι  μαμάδες τους θα έχουν την ευκαιρία να περάσουν δύο δημιουργικές ώρες με αφορμή την γιορτή της μητέρας. Να ζωγραφίσουν μαζί  τον δικό τους μοναδικό πίνακα και αν  μας κάνουν την τιμή θα τον εκθέσουμε έως τις 10 Ιουνίου, στην πρώτη έκθεση ζωγραφικής που θα φιλοξενήσει ο σταθμός μας!

Θα χαρoυμε πολύ να ζωγραφίσουμε και να τα πούμε από κοντά!

*η γιορτή μας δεν αφορά μόνο τα παιδιά του σταθμού μας. Για τον λόγο αυτό παρακαλώ τους γονείς  που θα ήθελαν να περάσουν μαζί μας το πρωί της Κυριακής.  να μας ενημερώσουν μέχρι την Πέμπτη ώστε να φροντίσουμε για επάρκεια υλικών.

_______________________________________________________________________________________

“…  Ποτέ δεν είχα δει τη μητέρα μου να γελάει, χαμογελούσε μόνο, και τα βαθουλά μαύρα μάτια της κοίταζαν τους ανθρώπους γεμάτα υπομονή και καλοσύνη.

Πηγαινόρχουνταν σαν πνεύμα αγαθό μέσα στο σπίτι, κι όλα τα πρόφταινε ανέκοπα κι αθόρυβα, σα να ‘χαν τα χέρια της μιαν καλοπροαίρετη μαγική δύναμη, που κυβερνούσε με καλοσύνη την καθημερινήν ανάγκη.

Μπορεί και να ‘ναι η νεράιδα, συλλογιζόμουν κοιτάζοντάς τη σιωπηλά, η νεράιδα που λεν τα παραμύθια, και κινούσε στο παιδικό μυαλό μου η φαντασία να δουλεύει: μια νύχτα ο πατέρας μου, περνώντας από τον ποταμό, την είδε να χορεύει στο φεγγάρι, χίμηξε, της άρπαξε το κεφαλομάντιλο, κι από τότε την έφερε σπίτι και την έκαμε γυναίκα του. Κι ολημέρα τώρα πάει κι έρχεται η μάνα μέσα στο σπίτι και ψάχνει να βρει το κεφαλομάντιλο, να το ρίξει στα μαλλιά της, να γίνει πάλι νεράιδα και να φύγει.

Την κοίταζα να πηγαινοέρχεται, ν’ ανοίγει τα ντουλάπια και τις κασέλες, να ξεσκεπάζει τα πιθάρια, να σκύβει κάτω από το κρεβάτι, κι έτρεμα μην τύχει και βρει το μαγικό κεφαλομάντιλο της και γίνει άφαντη…”

Ν. Καζαντζάκης

«Αναφορά στον Γκρέκο» (απόσπασμα)