…και πιάνει ο Θησέας το Μινώταυρο….

«…από τα κέρατα και τον καταφέρνει», είπε χαρακτηριστικά ο κύριος Δημήτρης Μπεχράκης, μπαμπάς του μαθητή μας Θησέα (3,5 ετών)!

Μέσα στα πλαίσια του project «κάθε όνομα μια ιστορία» μας επισκέφτηκε ο μπαμπάς του Θησέα και αφηγήθηκαν, στην τάξη, μαζί, το μύθο του Μινώταυρου.
Ο τρόπος που παρουσίασαν, πατέρας και γιος, το μύθο ήταν εξαιρετικός! Άλλαζαν φωνές, έδειχναν με το σώμα τους κάθε σκηνή, έβαζαν χιουμοριστικά στοιχεία, κυρίως στις δύσκολες στιγμές του μύθου. Τα παιδιά και όλοι μας ενθουσιαστήκαμε.
«Έτσι κάνουμε και στο σπίτι, φοράμε κάτι πάνω μας και παίζουμε θέατρο την αγαπημένη μας ιστορία. Ο Θησέας κάποιες φορές θέλει να αλλάξει το τέλος και να θυμηθεί να βγάλει τα μαύρα πανιά για να μην πέσει ο Αιγαίας στη θάλασσα…», με πληροφόρησε ο κος Μπεχράκης. Και την ώρα που ο μπαμπάς μιλούσε σκεφτόμουν πόσο σημαντικό και γόνιμο είναι,, να ανταλλάσσουμε εμπειρίες και να μοιραζόμαστε την εκπαιδευτική διαδικασία με τους γονείς του σχολείου μας. Γιατί, αυτό το μοίρασμα μας βοηθάει να αντιλαμβανόμαστε νέους, διαφορετικούς δρόμους και τρόπους προσέγγισης εννοιών και θεμάτων.

Γιατί, όχι μόνο στην προσχολική, αλλά σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης υπάρχει ακριβώς αυτή η ανάγκη αλλαγής, ανανέωσης, ανασύνθεσης του τρόπου που οι εκπαιδευτικοί καταλαβαίνουμε και μεταδίδουμε τα πράγματα.
«…και μόλις βλέπει ο Αιγαίας τα μαύρα πανιά, πέφτει μέσα στο πέλαγος… πλατς», αλλά όπως συμφωνήσαμε με το μπαμπά του Θησέα στην επόμενη συνάντησή μας θ’ αλλάξουμε το τέλος και ο Θησέας θα θυμηθεί να βάλει τα λευκά πανιά.